Page 44 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์

33

โดยมีระดับความเป็นพิษ (LD )ของนาโนซีลีเนียมกับโซเดียมซีลีไนต์ เท่ากับ ซีลีเนียม 113.0 และ 15.7
50
มิลลิกรัม/น ้าหนักตัว 1 กิโลกรัมของหนู ตามล าดับ (Zhang et al., 2001) การรวบรวมเอกสารงานวิจัย
ื
ิ
ี
้
ี
พบว่า นาโนซีลีเนียมมีคุณสมบัติที่หลากหลาย ดังน มบทบาทต่อระบบสบพันธุ์ เพ่มสมรรถภาพการ
เจริญเติบโต เพมความเข้มข้นของซีลีเนียมในเนื้อ มีผลเชิงบวกต่อกระบวนการหมักในกระเพาะผ้าขี้ริ้ว
ิ่
้
ิ่
ั
และการย่อยไดของสารอาหาร และยังสามารถป้องกนโรคมะเร็ง เพมภูมิคุ้มกัน รวมทั้งยังมีคุณสมบัติ
ต้านเชื้อจุลินทรีย์และพยาธิบางชนิด เป็นต้น (Hosnedlova et al., 2018) ขณะที่การใช้นาโนซีลีเนียม
ุ
เป็นแหล่งซีลีเนียมในอาหารของปศสัตว์ มีรายงานว่านาโนซีลีเนียมส่งผลดีกว่าซีลีเนียมอนินทรีย์ในด้าน
่
สมรรถภาพการผลิต การต้านอนุมูลอิสระและภูมิคุ้มกันของไกเนื้อและแพะแกะ แต่การใช้ในระดับสูงท า
ิ
ให้เกิดความเป็นพษต่อสัตว์ได้ อย่างไรก็ตามกลไกการท างานของนาโนซีลีเนียมยังไม่ทราบแน่ชัด ดังนั้น
่
ิ
ุ
่
จึงต้องมีการศึกษาทั้งในเชิงวิชาการและความค้มคาทางเศรษฐกจกอน (Malyugina et al., 2021)
ึ
ั
้
ี
รวมทงศกษาผลกระทบของการเสริมนาโนซลเนยมต่อสตว์ในระยะเวลานาน และผลทอาจกระทบตอ
ี
่
ี
ี
่
ั
สุขภาพของคนที่อาจสัมผัสกับนาโนซีลีเนียมในระหว่างการผลิตอาหารของปศุสัตว์ ซึ่งการขาดข้อมูล
สนับสนุนทางวิชาการ ท าให้ในปัจจุบันปี พ.ศ. 2565 นาโนซีลีเนียมยังไม่ได้รับการอนุมัติให้ใช้ในสหภาพ
ยุโรปและในสหรัฐอเมริกา (Gu and Gao, 2022)

ความต้องการซีลีเนียม
ความต้องการซีลีเนียมในปศุสัตว์ชนิดต่าง ๆ อยู่ในช่วงระหว่าง 0.08-0.30 มิลลิกรัมต่ออาหาร
ุ
ิ
1 กิโลกรัม โดยในอาหารสัตว์ปีกควรมีซีลีเนียม 0.10-0.20 มลลิกรัมต่อกิโลกรัม อาหารสกรควรมี
ซีลีเนียม 0.15-0.30 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และอาหารสัตว์เคี้ยวเอองควรมีซีลีเนียม 0.10-0.30 มิลลิกรัม
ื้
ี
ต่อกิโลกรัม (ตารางท 2.6) ขณะที่ระดับทนทานสูงสุด (maximum tolerable levels) ของซีลีเนียมใน
่
อาหารสัตว์ปีก สุกร และสัตวเคี้ยวเออง เท่ากับ 3, 4 และ 5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามล าดับ (NRC,
ื้
2005) อย่างไรก็ตามความตองการซลเนียมขนกบปจจัยหลายประการ คือ ชนิดของปศุสัตว์ สายพันธุ ์
้
ั
้
ี
ึ
ั
ี
ของปศุสัตว์แต่ละชนิดที่ได้รับการปรับปรุงพนธุ์ให้มีประสิทธิภาพการผลิตที่สูงขึ้น รูปแบบทางเคมของ
ั
ี
ซีลีเนียมโดยซีลีเนียมอินทรีย์ในรูปซีลีโนเมทไทโอนีนจะถูกดูดซึมได้ดีกว่าซีลีเนียมอนินทรีย์ในรูปโซเดียม
ซีลีไนต์ สภาวะซีลีเนียมของปศุสัตว์ ความเข้มข้นของซีลีเนียมในดินและสิ่งแวดล้อมที่เลี้ยงปศุสัตว์ ความ
เข้มข้นของซีลีเนียมในวัตถุดิบอาหาร รวมถึงสารอาหารอนในอาหารที่มีผลต่อการดูดซึมและการใช้
่
ื
ประโยชน์ได้ของซีลีเนียม เช่น วิตามินอี ก ามะถัน ไขมัน โปรตีน ทองแดง ปรอท สารหนู และแคดเมียม
้
เป็นตน ปัจจัยเหล่านี้อาจจะส่งผลท าให้ความต้องการซีลีเนียมในสัตว์ผันแปรได้ ขณะที่สัตว์จะมีความ
ึ้
ต้องการซีลีเนียมเพมขนเมื่ออยู่ในสภาวะขาดซีลีเนียม อยู่ในช่วงของการให้ผลผลิต หรืออยู่ในสภาวะที่มี
ิ่
ความเครียดสูง (Daneils, 1996)

Selenium in Livestock Production ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์ 33
ั
ุ