Page 177 - ebook.msu.ac.th
P. 177
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 177
ยามนั้นเทวดาทั้งหลาย มีปะริสิทธิสักกะเทวดาเป็นเค้า น าไปฮักสาบ่
๗๒๗
ได้ ไป่ท่ออินทะสิริเจียมบาง นางเทวดามัจสะนารี จีงนิมิดเป็น ปาชนาก
ตัว ๑ ยาวซาวอา (ห้า?) วา เก็ด (เกล็ด) เป็นค าทั้งมวร ก่งหลังเป็นฮองหนุน
๗๒๘
เฮือ ๔/๒๑/๑ ซู (ชู) ขึ้นสูงพ้นน้ า ๓ สอก คนทั้งหลายเห็นยิ่งเป็นอัจสะจัน
๗๒๙
อย่านกลัว อนุพาบ ก้มขาบแทบปฐวี
พระยาจันทบุรีขึ้นสรัฏฐิดเทิงราชอาสแล้ว นางมัจสนารีเทวดา
กับเป็นนางผู้ ๑ ขึ้นมานั่งอยู่ดอม เทวดาทั้งสี่อันถือดาบด้ าแก้ว ฮักสา
พระยาจันทบุรีที่สมควร เทวดาสี่ตน คือ ปรสิทธิสักกะเทวะ รัตตนะเกสี
แล อินทผยอง แล สะราสนิด จิดอานัดนางเทวดามัจสนารี ให้บันดนใจนางทั้ง
สอง เข้ามาถวายบังคมแก่พระยาบุรีจัน คนทั้งหลาย ก็ถวายด้วยน าล าดับ
พรามทั้งสี่ให้หมื่นหลวงกลางเมือง หมื่นล่ามเมือง หมื่นประชุมนุม-
เมือง เอาไม้ฮังต้นผู้ มาแปงฮางลินสง
หมื่นกางโฮง น้าเลี้ยงพ่อนม เอาไม้ฮังต้นแม่แปงเสาใส่ฮางลิน
หมื่นนันทะอาราม หมื่นพระน้ามฮุ่ง เอาไม้คูนมาแปงเตียง
หมื่นเชียงสา เอาไม้ยอมาแปงเตียงไว้แล้ว
จุลลพรามจีงสวาดทิยยาย ๔/๒๑/๒ (แน) อาคมไปตามแคมน้ าแม่ของ
๗๓๐
๗๓๑
ฮอด ปากบอกพวร เห็นมเหสักขาตกหั้น น้ าของเข้าไป จุ เขาแล้ว
จวบน้ าวังใหย่อัน ๑ ว่าเป็นมังคละ
๗๒๗
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า “ปลาศนาค”, ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า “ปลาฉนาก”
๗๒๘
ศอก-ผู้ปริวรรต
๗๒๙
อานุภาพ-ผู้ปริวรรต
๗๓๐
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า “บางพวน”, ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า “บางควน”
๗๓๑
หมายถึง ถึง, จด, จรด, จ่อ
