Page 172 - ebook.msu.ac.th
P. 172
172 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
จีงหมายไว้ว่าที่นี้ เจติยะประเสิดเมื่อพายหน้าหั้นแล แล้วไชยยะพรามเวียน
เกี้ยวเมือไว้ ขว่ามแม่น้ าของแล้ว เวียนเมื่อขวาขว่ามคืนมา จีงเห็นน ้าลินอัน
๗๐๙
พระยานาค ควัด ไว้ ๒ ลินนั้น จีงบูชาสวาดทิยวายแล
เทวดาทั้ง ๒ จีงบอกชื่อตนว่า ปะระสิทธิสักกะโค ระตะนะเกสี
ว่าดังนั้น แก่พรามก็มีแล แล้วไชยยะพราม จีงคืนมาบอกแก่พรามทั้งสี่
ยามนั้นมังคละพราม สิทธิพราม ไปเอา น้ าลินค า เมื่อนอก (เมือง) อัน
เทวดาตนชื่อว่า ปะระสิทธิสักกะเทวะ อยู่ฮักสานั้น มาแล้ว จีงราทนาเจ้าบุรี
๗๑๐
จันนั่งเตียง เอาหอยสังขตัวผู้ตักใส่ ลิน สงราชาพิเสก ปงราชนามใส่หลาบ
ค าอันเทวดาให้นั้นว่า พระยาจันทบุรีปะระสิทธิสักกะเทวะ นั้นก็มีหั้นแล
จุรพราม จุตติวะฆะนะพรามไปเอาน้ าลินค ามา ๔/๑๗/๒ (นี) ใน (ที่) อัน
เทวดาตนชื่อว่าระตะนะเกสีอยู่ฮักสานั้นมาจีงเอาหอยสังขตัวแม่ตักใส่ลินสง
๗๑๑
นางอินทสว่างลงลอดเป็นราชเทวี ปง ราชนาม (อินทสว่างรัตนเกสีราชเทวี)
๗๑๒
ใส่นั่งกับพอร (พร) แล หลาบ
คาถาโสก (โสลก) อันเทวดานั้น ก็ซ้ าถวายแก่พระยาจันทบุรี แล้วให้
ออกไปจักได้แจ้งในคุรแห่งพรามกับเทวดา จีงสักกระบูชาแลอุทธิ (อุทิศ) น้ า
ส่งบุรไปฮอดเทวดาซู่ตน นาคซู่ตน เป็นปรักกัตติหั้นแล
ยามนั้นไชยยะพราม จีงเล่าแก่พรามทั้งสี่ว่า ข้าได้เห็น
๗๑๓
กงจิดแก้ว พระพุทธเจ้าแห่ง ๑ แล พรามทั้งสี่ แจ้งดังนี้แล้วจีงเอาก าลัง
๗๐๙
หมายถึง คุ้ย, เขี่ย
๗๑๐
หมายถึง ร า, ย้อย, หยด
๗๑๑
หมายถึง ให้
๗๑๒
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า ให้ปงราชนามตามหลาบค าอันพระยาสุมิตตธรรมให้แก่บุรีจันนั้น
มีนามว่า “อินทสว่างรัตนเกสีราชเทวี”
๗๑๓
กงจิตแก้ว-ผู้ปริวรรต
