Page 181 - ebook.msu.ac.th
P. 181

อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘)  181



                          พระยาจันทบุรี  ซ้ าถามดู  หมื่นกลางโฮง  จีงฮับอาสยาว่ามีสีน (ศีล)
                   ค้ า น้าเลี้ยงพ่อนมเฮียนนั้นแท้ก็ข้าแล ท่อว่าอรหันตาเจ้า  ยังผู้นอกจ านักหนี้มี
                                         ๗๔๑
                   ๓ ตน ผู้ข้าส้าง หอแพขาว  ให้อยู่ โตก (โพน) จิกเวียงงัว ๓ ตน
                          ผู้ข้าส้างวิหาน ๔/๒๔/๒ (เนา) ให้อยู่ อรหันตาเจ้าอยู่เมืองหล้าหนอง

                   ทั้งหลาย ๒ ตน แม่นเจ้าสังขวิไชยยะเถนตน ๑ ทั้งมวรเป็น ๘ ตนกับพ่อกู (คู)
                   แล
                          พระยาจันทบุรีว่า  ข่อยบ่มาฮับงานมีในเขดที่นี้แล  ท่อฮู้วะ (ว่า)

                   อรหันตาเจ้าแต่ ๒ ตน อันได้อุปปถาก (อุปัฏฐาก) บุรอันนี้จีงมาค้ าชูดีนึง (นี้) แล
                          อรหันตาเจ้ายังบ่จา  หมื่นกลางโฮงแลน้าเลี้ยงพ่อนมว่า  พ่อคูทั้ง ๓
                   เอาไปเมืองราชคึหพุ้น ได้ ๓ วันนี้ก็ข้าแล พระยาจันทบุรีว่า  เจ้ายังจักคืนมา
                   บ่จา หมายว่าจักคืนมาวันรื (ฤา) สั่งผู้ข้าทั้ง ๒ ดังนี้


                          พระยาจันทบุรี  มีค ายินดีว่าสาธุ ๆ แล้วแลให้ค าแก่ หมื่นกลางโฮง
                   น้าเลี้ยงพ่อนมแสน ๑ แล้วว่าข้อยจีงยังอยู่ถ่า (รอ) อรหันตาเจ้าผิว่าบุรี (บุญ)

                   มีแท้  หากจักได้ไหว้บ่อย่าหั้นแล

                           ๕/๑/๑ (ผูกถ้วน ๕ แล) ยามนั้น  คนทั้งหลายจากันว่า พระยาจันทบุรีเจ้าได้

                   ราชสี (สิริ) สมบัติฝูงนี้  เหดใดจา
                                 บางพ่อง  ว่าได้ด้วยบุรสมพพานแต่หลัง
                                 บางพ่อง  ว่าได้ด้วยบุรแต่หลัง สิ่งว่านั้นเฮาบ่เห็น อย่าฟ้าว
                          ห่อนว่า พระยาจันทบุรี ได้ยดสัก (ยศศักดิ์) สัมปัตติอันนี้ ด้วย

                          บุรสมพพาน พระยาแห่งเฮาให้พรามมาหดสงนี้แล
                                 บางพ่อง  ว่าได้ด้วยอันพระยาสุวัณณนาคแลเทวดาทั้งหลาย
                          ให้เป็นเมืองแล้ว พระยาเจ้าเฮาจีงมาราชาพิเสกเมื่อพายลุนดาย

                                 บางพ่อง  ว่าได้ด้วยบุรอันกท าเป็นปัจจุบันน เห็นต่อหน้า
                          พระยานาค  จีงให้กวดจันกับทั้งเทวดาค้ าชูแล




                   ๗๔๑
                       ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า “แพรขาว”
   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186