Page 173 - ebook.msu.ac.th
P. 173
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 173
ดอมพระยาจันทบุรี ไชยยะพรามจีงพาไปสู่แคมหนองคันแทเสื้อน้ า แล้วพ้อม
กันสักกระบูชา เอาหินมุกสี่เหลี่ยมมาสักลายเลก ว่ามวร (มวล) นี้
พระเจ้าสรัฏฐิดอยู่ท านวาย ๔/๑๘/๑ ว่า พระยาตน ๑ ชื่อว่า สีธัมมาโสก
(ศรีธรรมาโศก) จักก่อแฮกเจติยะประเสิด ทั้งห้ามาราชาพิเสก เจ้าบุรีจันเป็น
พระยาเสวยราสบ้านเมืองอันนี้ พระยานาคก่อแฮกไว้ที่เพียงหาดซายกลางน้ า
หั้น เห็นจีงสักหินลายลัก (ลักษณ์) ฝังไว้ให้แจ้งว่าดังนี้
พรามทั้งห้า จีงให้คนทั้งหลาย ขานเอาต้านานน า ไว้ว่า อย่าให้
ส้างเทียง (เวียง) โลมกวมกงจีง (จิต) แก้วที่นี้ เหดว่าพระเจ้า ได้ไว้กงจิดแก้ว
๗๑๔
เต็งโลมนัคคะละสาสสนาทั้งมวรแล้ว พรามทั้งห้าจีงกล่าวว่า นัคคาระโสก
(โสลก) เวียงดังนี้ ไว้มีเสี้ยง ๔ (๑๔) เวียง (?) แล
๗๑๕
เวียงอัน ส้วย ใต้ เป็นฮูปนี้ ชื่อว่า นัคคะละเจติยะค่าว (ท่าว)
๗๑๗
๗๑๖
ส้างพุทธสาสนาฮุ่งเฮืองแล หัวที เห็นเล่าฮ้ายเสียแก่ นักปราสบัณฑัตต
หั้นแล
เวียงอันส้วยเหนือดังนี้ ชื่อว่า นัคคะละต่าวพน (พล) คืน กท าสมคาม
บ่ลุ แม่นว่าอยู่ ก็แพ้ผู้ใหย่หั้นแล
เวียงฮูปนี้ ชื่อว่า นัคคระขน ๔/๑๘/๒ (นุ) เห็น (เหม้น) เวียน (เทียร) -
๗๑๘
ย่อม ผิดเถียงกัน รบเล็ว บ่ขาดหั้นแล
เวียงเวียงฮูปนี้ ชื่อว่า นัคคะละสว่านซะเด็น อยู่เทียรย่อมจิบหายแล
ว เวียงฮูปนี้ ชื่อว่า นัคคะละอวานเอาเข็น (เข็ญ) แล
๗๑๔
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า “นครเจดีย์ท่าวหนึ่ง นครต่าวพลคืนหนึ่ง นครขนเหม้นหนึ่ง
นครส่วนซะเด็นหนึ่ง นครอวนเอาเข็ญมาหนึ่ง นครพาราสูรหนึ่ง นครจาตุทีปหนึ่ง นครมรรคาหนึ่ง
นครราชาทรงศักดิ์หนึ่ง นครอินทาตั้งหนึ่ง นครจักราวุธหนึ่ง นครอุตตโมหนึ่ง นครโสฬสชมพู
หนึ่ง” หน้า ๙๘-๙๙.
๗๑๕
หมายถึง เรียว, แหลม, ลด
๗๑๖
หมายถึง เริ่มต้น-ผู้ปริวรรต
๗๑๗
นักปราชญ์บัณฑิต-ผู้ปริวรรต
๗๑๘
หมายถึง รบ, รบศึก
