Page 73 - ebook.msu.ac.th
P. 73
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 73
๒๖๖
พระยาสุวัณณภิงคละได้ฟังรัตนปัณหา ก็ชมชื่นยินดีมีหัวใจชื่น
บานด้วยพุทธสาสนาก็ซาบอาบไปทั่วขันธะสันทะ (ขันธะสันตาน) ทั้งมวร พระ
ยาว่าจักตัดหัวบูชาฮอยบาท นางเทวีห้ามไว้ว่าเมื่อมหาราสเจ้ายังมีชีวิตก็ยังจัก
๒๖๗
ได้อุปัฏฐากส้างยังบุรแล พระยาได้ยินนางเทวีห้ามจีง ๑/๒๓/๒ (โข) ปด
กระโจมหัวบูชาหั้นแล
พระเจ้าจีงซ้ าเทสสนาว่าดูรามหาราสฮอยปาทลักขนาอันพระตถาคต
๒๖๘
จักไว้ในเพื่อว่าหมายจิดแก้ว แต่หัวเมืองแลท้ายเมืองอันจักเป็นราชธานีที่
๒๖๙
พุทธสาสนาจักตั้งฮุ่งเฮืองแวนยิ่ง นั้นแล
บัดนี้พระตถาคตได้ไว้ฮอยแก่พระยานาคในกะดานหินฝ่ายตะวันออก
ใก้แคมแม่น้ าใหย่ชั่วช้างฮ้องแลงัว มีเพื่อว่าหมายจิดแก้วแก่ท้ายเมืองนั้นก่อน
ฮอยปาทลักขนาอันได้ไว้ในกะดานหินฟากแม่น ้าฝ่ายวันตกนี้ เพื่อว่า
หมายจิดแก้วสืบเติมกันด้วยล าดับนี้แก่พุทธสาสนาอันเป็นมัชฌิมะอนุราชธานี
หั้นแลด้วยแท้แต่เค้า พระตถาคตได้ไว้ยังกงจิดแก้วฟากแม่น้ าฝ่ายตะวันออก
๒๗๐
นั้นก่อนแล้วย่างขว่าม แม่น้ าไปไว้กงจิดแก้วฟากแม่น้ าเบื้องตะวันตก
ซ้าย ๒๗๑ ๑/๒๔/๑ ไปใต้แล้วพระตถาคตจีงย่างขว่ามแม่น้ าเกี้ยวคืนเมือฝ่าย
ตะวันออกซ้ายไปใต้แล หลิงดูอันพระยานาคจักขอเอาฮูปปาทลักขนา พระ
ตถาคตก็ได้ย่ าไว้หั้นแล้ว จีงไปใต้ตามเส้นซ้ายจีงหลิงเห็นพระยาปาตัวน้อยบ่
ควรไว้ ท่อแต่อธิฏฐานเป็นแต่ฮูปจิดแก้วคือว่าฮอยปาทลักขนาฟากตะวันออก
ดังนั้น เพื่อหมายเมืองพุทธสาสนาปานกลาง จีงย่างขว่ามเมื่อขวาฝ่าย
ตะวันตกซ้ายเมื่อใต้ ไว้ยังกงจิดก ้าแม่น ้าคือภูก้าพ้าแลต้นฮังเต็งสา ฮอยจิด
แก้วอธิฏฐานนั้นเมื่อว่าให้บ้านเมืองฝ่ายใต้แล พุทธสาสนาน้อมขึ้นเมื่อเหนือ
๒๖๖
รัตนปัญหา-ผู้ปริวรรต
๒๖๗
ปลด-ผู้ปริวรรต
๒๖๘
จิตแก้ว-ผู้ปริวรรต
๒๖๙
หมายถึง มากยิ่ง
๒๗๐
ข้าม-ผู้ปริวรรต
๒๗๑
หมายถึง ทแยง, เฉียง-ผู้ปริวรรต
