Page 76 - ebook.msu.ac.th
P. 76
76 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
๒๘๕
เสี้ยงกัปพุ้น ก็มีแล คนทั้งหลาย ฝูงอยู่ในเมืองอันเป็นปาขา ปาเปียนไฟ
๒๘๗
๒๘๖
เขาฮู้อันเป็นอัปปหาริยธัมม ก็คมรบย้าแยง บ่กิน แม่นได้ก็ปล่อยเสีย
ดีหลีแล พระตถาคตสั่งเขาแล้ว มีพระยานาคตัว ๑ ฮักสาที่นั้นเอาน้ ามาให้สัน
แลขอเอายังฮอยไว้ฮักสา พระตถาคตก็ย่ าซ้อนไว้ด้วยล้ าฮอยพระกุกกุสันทะ
ยาว ๓ วาแล้วกว้างวา ๑ ฮอยพระเจ้าโกนาคมนแล พระเจ้ากัสสัปปะยาวแล
๒๘๙
๒๘๘
กว้างนั้นด้วยล าดับ พระตถาคตยาววาปาย ค่า ๑/๒๖/๑ ฮ่องเอิก แลสั้น
๒๙๐
กว่าทุกอง พระเจ้าเมตเตยยะตนจักลงมาถ้วนห้านั้นจักได้ย่ ากวม ทั้งมว
รฮอยนั้นยังเห็นทั้ง ๕ แล
พระยาสุวัณณภิงคละแลราชเทวีได้ยินปาทลักขนาแลอัปปหาริยธัมม
๒๙๑
อันพระเจ้าเทสสนาก็ชมชื่นยินดีจักส้างอูปมุงหิน โลมฮอยอันสุมนั้น
กับทั้งกระโจมหัวใส่ไว้จีงว่า ธาตุเชิงสุม เพื่อดังนี้แล
ยามนั้นพระเจ้าจักธัมมเทสสนาให้แจ้งแก่พระยาว่า
๒๙๓
ที่อันใดพระตถา ๒๙๒ ๒/๑/๑ คตได้ลงจากอากาด แล
๒๘๕
หมายถึง อยู่โน้น
๒๘๖
นิทานอุรังคธาตุ ฉบับหลวงพระบาง ของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม
(๒๕๔๓) สิ้นสุดเนื้อความในวรรคนี้ “ความอย้าน กลัวอัปมงคล” หน้า ๕๖. คาดว่าเนื้อหาอาจ
ขาดหาย จากนั้นก็เริ่มวรรคใหม่ที่ “จีงให้สังวาลอันมีค่า ๓ แสน” ในใบลาน ๒/๑/๑ เมื่อเปรียบเทียบ
แล้วพบว่าข้ามเนื้อหา ประมาณ ๔ หน้าลาน
๒๘๗
หมายถึง เคารพ
๒๘๘
ปลาย-ผู้ปริวรรต
๒๘๙
หมายถึง ร่องอก-ผู้ปริวรรต
๒๙๐
หมายถึง ครอบ, คร่อม
๒๙๑
อุบมุง หมายถึง เจดีย์ก่ออิฐถือปูน รูปกลมไม่มียอด ข้างในเป็นโพรง ส าหรับบรรจุสิ่งเคารพ
สักการะ มีพระพุทธรูปและอัฐิผู้เคารพ
๒๙๒
จบผูกที่ ๑ ท้ายผูกที่ ๑/๒๖/๒ (ขระ) กล่าวว่า “๒ อุรังคธาตุ ผูกต้นเจ้าหัวสีธ า
(ศรีธัมม์/ศรีธรรม) เป็นผู้ลิจนาแล”
