Page 77 - ebook.msu.ac.th
P. 77
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 77
๒๙๔
สรัฏฐิดกลางแก้งยะหัน ยังเหดอันใดอันนึงแล
ได้ท านวายอันเป็นกงจิด อันนึง
๒๙๕
ที่ใดสันข้าว ในฮ่มไม้นั้นเป็นกงจิดอันนึง
ที่ใดได้ธรงบาสไปยืนอิงต้นไม้นั้นเป็นกงจิดอัน ๑
กงจิด ๓ อันนี โชติพุทธสาสนาจักฮุ่งเฮืองก็ประเสิด
๒๙๖
ที่ใดได้ ไสยาส แลบิณฑิบาสมาสันข้าวที่นึงเป็นกงจิดแห่ง
๒๙๗
พระเจ้าทั้งหลายเสมิ ดังฮอยพระตถาคตดีหลีแล
คันว่าได้หมายกงจิดแก้วไว้ที่ใดพายหน้าพุ้นเจติยะโชติก็จัก
เกิดมีแล
ดูรามหาราสเจติยะอันโลมฮอยปาทลักขนาอันสุมบัดนี้เป็นปัจจุบัน
อัปปะโชติเจติยะบ่ฮุ่งเฮืองพายหน้าแล
พระเจ้าเทสสนาดังนี้พระยาสุวัณณภิงคละจีงให้สังวานค าอันหนัก ๓
๒๙๘
แสน เป็นทานแก่คนทั้งหลายฝูงเป็นก าลังอันขันอาสาก่อแท่นด้วยหินมุก
๒๙๙
เป็นปันนะเทียว ๒/๑/๒ (สร) พลัร นักแลพระเจ้าจีงสระเด็ดจจขึ้นดอยอันนึง
๓๐๐
โด่ง ดังคูหา แม่นว่าคนทั้งหลายขึ้นเท็งหั้น ก็ผ่อคอยเห็น (ก็มองเห็น?)
หนองหานน้อย หนองหานหลวงเป็นเค้าแล ค้อยเห็นเมืองสีโคตรบองภูก้าพ้า
ก็มีแล
๒๙๓
อากาศ-ผู้ปริวรรต
๒๙๔
น่าจะเป็น “แก้งจังหัน” -ผู้ปริวรรต
๒๙๕
ฉันข้าว-ผู้ปริวรรต
๒๙๖
ไสยาสน์-ผู้ปริวรรต
๒๙๗
เสมอ-ผู้ปริวรรต
๒๙๘
หินชนิดหนึ่ง-ผู้ปริวรรต
๒๙๙
พลัน-ผู้ปริวรรต
๓๐๐
หมายถึง สูง-ผู้ปริวรรต
