Page 84 - ebook.msu.ac.th
P. 84
84 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
แต่ไปไสยาสในหว่างไม้ฮังหั้นพระยาอินทาก็ลงมาเกิดคารวะพระเจ้าสั่ง
พระยาอินทาไว้ว่า ท่านอย่าได้ปะ (ปละ) ไชยยะกุมมานผู้เข้าจักไหลไปจอด
เมืองลงกานั้นเสียเทิน
๓๓๐
พระเจ้าเล่าสั่งเจ้าอานนว่าธัมมแปดหมื่นสี่พันขัน อันพระตถาคต
ได้เทสสนาไว้แก่สูท่านทั้งหลายนั้น คันว่าพระตถาคตนิรัพพานไปแล้วธัมมอัน
๓๓๑
นั้นหากเป็น คู สั่งสอนแก่สูท่านทั้งหลายแล ให้ไว้พระสาสนาสักกระบูชานบ
เทินก็เสมิ (เสมอ) ดังได้ไหว้นบองพระตถาคตเมื่อยังทัวรมานนั้นแล
ปุคละผู้มีผญาปัตติบัติตามค าพระตถาคต ๒/๖/๒ (สู) แลมาส้างแปงพุทธ
๓๓๒
ฮูป เจติยะ วิหานเป็นประทานตั้งไว้สักกระบูชาไหว้นบคมรบอย่้าแอยง
พ าเพ็งบารมี ปราถนาเอาโลกียะสุกขแลโลกุตระสุกขก็จักได้ตามค ามักค า
ปราถนาแห่งตนแล
เป็นดังไฟอันมอดเสียแล้วปุคละผู้มีผญาเอาไม้อันตายอายุขัยแห้งมาตั้ง
๓๓๓
ไว้ จีงสีเอาไฟ
๓๓๔
ไนยะ นึงเป็นดังปุคละเอาเหล็กอันกล้ามาต่อยหินเอาไฟนั้น
ไนยะนึงเป็นดังปุคละผู้ ๑ เอาแก้วหน่วยชื่อว่าสุริยะพันตะ (กันตะ) มา
๓๓๕
๓๓๖
ฮอง (รอง) แสงตาวันให้ติดเอาไฟจูด ฝอยหลัวฟืน ให้ลุกฮุ่งเฮืองจักกท า
๓๓๗
กานเป็นอนันตคุร ให้แล้วประโยชนะแก่คนทั้งหลายหั้นแล
๓๓๐
ธรรมแปดหมื่นสี่พันขันธ์-ผู้ปริวรรต
๓๓๑
ครู-ผู้ปริวรรต
๓๓๒
ย าแยง หมายถึง เคารพ, นับถือ-ผู้ปริวรรต
๓๓๓
ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม (๒๕๕๓) กล่าวถึงปรัชญาเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว และ ต่อ
ด้วยเหตุการณ์พรรณนาเรื่องพระมหากัสสปะน าอุรังคธาตุไปไว้ภูก าพ้า หน้า ๖๒.
๓๓๔
นัย-ผู้ปริวรรต
๓๓๕
จุด-ผู้ปริวรรต
๓๓๖
หมายถึง ฟืนไม้ไผ่
๓๓๗
อนันตคุณ-ผู้ปริวรรต
