Page 81 - ebook.msu.ac.th
P. 81
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 81
ชื่อว่าสีสัตตนาค เข้ามาไหว้ขอไว้ฮอยปาทลักขนาในดอยนันทกังฮีหั้น พระเจ้า
บ่ย่ าอยู่จีงมาข้างตีนดอยก้ าขวากท าหัสสิกะตุกานแย้มหัว เจ้าอานนจีงไหว้
สัพพัญญูเจ้าแย้มหัวด้วยเหดสิ่งใดก็ข้าจา
ดูราอานนพระตถาคตเห็นนาคเจ็ดหัวให้เป็นเหดพายหน้าพุ้นที่นี้เกิด
เป็นเมืองอันนึงมีชื่อว่าสีสัตตนาค ตามชื่อแห่งนาคตัวนี้แล เมืองสีสัตตนาคจัก
ให้สีสวัสสดีแก่พระยาจันทบุรีพุ้นเล่าเสียแต่สุดเจ็ดนั้น ลุนนี้พระยาทุคคตะอัน
๓๑๖
พระตถาคตได้ธ้านวย แต่หลังนั้นจักได้เสวยราสบ้านเมืองอันนี้พุทธสาสนา
ก็เป็นอันฮุ่งเฮือง พระยาตนนั้นอันประกอบกามมราคคะตัณหา ๒/๔/๒ (สี) กท า
๓๑๗
มิจสาจารกัมมท้าโทด แก่ตนก็ว่าตายต่างประเทด
ยามนั้นพุ้นพุทธสาสนาบ้านเมืองจักหล่าค่าไปตั้งเมืองพระยาจันทบุรี
กับทั้งท้าวพระยาฝูงมีบุรสมพพานนั้น สังฆเถนจักได้เป็นใหย่อยู่เสวยสุกขเป็น
สุกขเป็นพระยาแทนบ้านเมืองสืบพุทธสาสนาหั้นแล ผิว่าพระตถาคตไว้ฮอย
ปาทลักขนาแท้ดอยนันทกังฮีพายหน้า พุทธสาสนาบ้านเมืองก็บ่เกิดมีจักเป่าสูร
เสียเหดสีสัตตนาคจักทัวรเทียวหวงแหนพระตถาคตจีงบ่ย่ าไว้ดังนั้นแล
๓๑๘
พระยาสีสัตตนาคได้ยินจีงสมมุตติดอยนันทกังฮีนั้นว่าเป็นหอร
แห่งตน ถวายบูชาพุทธสาสนาพายหน้าพุ้น พระเจ้านิมิดลงไปไว้ฮอยปาท
ลักขนาในน้ าเหนือแผ่นหินที่คนทั้งหลายบ่อาจเห็นเคิ่งแปวน้ าข้างซ้ายดอยหั้น
แล แล้วจีงสระเด็ดจจขึ้นดอยนันทกังฮีอธิฏฐานเป็นฮอยปาทลักขนาไว้ว่าเพิง
(เทิง) หงอน ๒/๕/๑ นาคเพื่อให้ท้าวพระยาที่นั้นประกอบด้วยคว่ายุทธกัมมจ าแพ้
พุทธสาสนาบ้านเมืองแล พระพุทธเจ้าก็สระเด็ดจจคืนมสู่ป่าเชตตวันนอารามดัง
๓๑๙
เก่านั้นก็มีแล กล่าวบั นปาทลักขนานิทานก็บรบวร ท่อนี้แล
๓๑๖
ท านาย-ผู้ปริวรรต
๓๑๗
มิจฉาจารกรรมท าโทษ-ผู้ปริวรรต
๓๑๘
หงอน-ผู้ปริวรรต
๓๑๙
บริบูรณ์-ผู้ปริวรรต
