Page 92 - ebook.msu.ac.th
P. 92

92            ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์




                       ยามนั้นพระยาลังกาแลเสนาอามาสทั้งมวรพ้อมกันออกไปเล็ว ท้าว
               พระยาฮ้อยเอ็ดเมืองกุมเอาได้พระยาลังกาทั้งเสนาอามาสหมดทั้งมวรบ้านเมือง
               ลังกาลวดจิบหายเสียแล
                       ท้าวพระยาทั้งหลายเข้าชิง (ซอก) บ้านเมืองเทเอาเขาจีงเห็นขุมยน
                   ๓๗๔
               ง้าว   เยียวว่าขุมค า ๒/๑๒/๑ จีงลงเอาบ่ได้ เทวดาทั้งหลายจีงนิมิดเป็นพราม
               มาเล่าให้แจ้งว่าธาตุพระเจ้าเป็นอันประเสิดยิ่งกว่าข้าวของเงินค าแล
                                               ๓๗๕
                       ยามนั้นบัณฑุกัมพลสิลาบาส  กะด้างแข็ง  พระยาอินทาหลิงเห็น
               ด้วยทิพพจักขุจีงเอาเทวดาเทวบุดเก้าตนเป็นเค้าลงที่เขาพระยาทั้งหลายชุมนุม
               กันนั้น  พระยาอินทาจักให้เทวดาเทวบุดทั้งเก้าตนมีสุริยเทวบุดแลจันทเทวบุด
                                                    ๓๗๖
               ตาบต่อเท่าราหูอสุรินทเทวบุดพ้อมกันผาบ  ยนง้าวแลตนแลชั้นจีงตกเสีย
               แล

                       ท้าวพระยาทั้งฮ้อยเอ็ดเมืองจีงเข้าเอาธาตุพระเจ้าคืนมาไว้ในถ้ าคูหาดัง
               เก่าหั้นแล  ยามนั้นเทวดาทั้งหลายชมชื่นยินดีมาเล่าแก่ท้าวพระยาฮ้อยเอ็ดเมือง
               ไปเอาเงินค าแก้วแหวนในถ้ าอันนั้นบ่ฮู้เสี้ยงฮู้หมดดีหลีแล


                       ดูรามหาราสเมื่อพระพุทธเจ้าเฮาก่อแฮกตัดผรยาสัพพัญญูนั้นให้ ๒/๑๒/
               ๒ (ส า) เกสาธาตุแก่ตัปปุสส  พลิกะ (ตปุสส, ภัลลิกะ) ๘ เส้น วันนั้นสั่งไว้ว่าให้
               เอาไปไว้ดอย (สิง) คุตตรพุ้น พระยาเชฏฐนครมาเอา ๒ เส้น ขาจีงเอาไปทาง
               สะเภา พระยานาคลักเอา ๒ เส้น ขาจีงจากที่นั้นไปฮอดเมืองอุปปะระนคร

               (อุปลนคร)  จีงบอกแก่พระยาว่าเกสาธาตุแต่ก่อนมี ๘ เส้น พระยาเชตถนคร
               (เชฏฐนคร) เอา ๒ เส้น พระยานาคลักเอา ๒ เส้น พระเจ้าจีงสั่งไว้เพื่อขาเอาไป
               ไว้ในดอยสิงคุตตระพุ้นแล

                       ยามนั้นมเหสักขาอารักขจ่มแก่พระยาเชฏฐนครแลพระยานาคมาม้าง
               พุทธวัจจนะนั้น  จักให้เป็นโภยไภแก่บ้านเมืองดังนั้น  พระพุทธเจ้าตรัสสรู้แจ้ง
               จีงมิตตาให้เทวดาเอาเกสาธาตุหนีจากพระยาเชฏฐนครพระยานาคลักเอานั้น


               ๓๗๔
                   หมายถึง ดาบ
               ๓๗๕
                   บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์-ผู้ปริวรรต
               ๓๗๖
                   หมายถึง ปราบ
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97