Page 93 - ebook.msu.ac.th
P. 93
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 93
เทวดาก็เอามาเข้าอูป (ผอบ?) เป็น ๘ เส้นดังเก่าด้วยค าสัจจอธิฏฐานแห่งพระ
ยาอุปปลนครจีงไขดูก็เห็นดังเก่าหั้นแล พระยา ๒/๑๓/๑ บ่ฮู้ที่ดอยสิงคุตตระ
ดังนั้นพระยาอินทา พระยาพรหมแลวิสุกัมมเทวบุดเทวดาทั้งหลายก็ชมชื่นยินดี
ก็ลงมาบอกบ่อนดอยสิงคุตตระแล ซ่อยก่อเจติยะดินจัก (ดินจี่, อิฐ) ค าแล้ว
ถะปันนาเกสาธาตุพระพุทธเจ้าไว้วันนั้น บ่ละพุทธวัจจนะอันได้สั่งนั้นแท้ดีหลีแล
พระยาสุวัณณภิงคละแจ้งธัมมเทสสนาห้ามว่าม้างพุทธวัจจนะมิดี
พระยาจีงแต่งขันคารวะแล้วให้คนทั้งหลายเอาหินอันแปงไว้ก่อยอดอูปมุงอันบ่
แล้วนั้นมาเจาะแล้วล้างสรงอบรมแล้วเอาอุรังคธาสทั้งมวรใส่ จั่งเอาผ้ากัมพล
๓๗๗
ปกเท็ง ตั้งไว้ท่ ากลางปราสาท จีงคาด (จัด) คนส้าแดง ดีนุ่งเสื้อขาวผ้าขาว
หาม เพื่อไว้ไปภูก าพ้าดอมอรหันตเจ้าทั้งหลายหั้นแล
๓๗๘
พระยาจีงว่าผู้ใดอย่าได้พนันกันด้วยอันหลิ น สิ่งแต่ก่อนนั้นเทิน
อย่าได้เอาผู้ยิงไปสู่ภูก าพ้าสักคนเขาย่อม ๒/๑๓/๒ (สระ) ให้เป็นเหดแก่กุสลบุร แท้
ดีหลีแล ผู้ใดได้เอาผู้ยิงไปจักใส่ทัณฑะกัมมเสียแล
ยามนั้นผู้ยิงทั้งหลายมาไหว้มหากัสสัปปะเถระเจ้าว่าฝูงข้าทั้งหลายได้
ก่ออูปมุงแล้วขอเอาอุรังคธาสพระเจ้าถะปันนาไว้แด่ก็ข้าเทิน มหากัสสัปปะเจ้า
๓๗๙
จีงให้อรหันตคืนไปด้วยริทธีเอาฝุ่นไฟ ที่สัพพัญญูเจ้านิพพานมา ๓ ทนาน
ฟ้าวมาให้ผู้ยิงทั้งหลายเอาไปถะปันนาไว้ จีงได้ชื่อว่า “ธาตุนาราย” ตามค าอัน
ผู้ยิงทั้งหลายกล่าวว่าไผมาแฮงดังพระนารายนั้นดายมือหากห้านิ้วสิ่งเดียวกัน
นั้นแลผู้เถ้าผู้แก่ทั้งหลายจีงใช้ชื่อว่าอูปมุงอิตถีมยาดังนั้น พระยาสุวัณณภิงคละ
ว่าอย่าได้ม้างค าอรหันตาเจ้าอันใช้ชื่อว่าธาตุนารายนั้นเทิน
อูปมุงอันผู้ชายก่อบ่แล้วนั้นใส่ชื่อว่าภูเพ็กหั้นแล
๓๗๗
แสดง-ผู้ปริวรรต
๓๗๘
เล่น-ผู้ปริวรรต
๓๗๙
พระอังคารธาตุ-ผู้ปริวรรต
