Page 218 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์
P. 218

207

                            การผลิตพืชซีลีเนียมสูงโดยการเสริมซีลีเนียมทางใบ

                            ในบางกรณีการเสริมซีลีเนียมทางดินอาจจะมีประสิทธิภาพลดลง เพราะปัจจัยเกี่ยวกับ
                     คุณสมบัติของดินทั้งในด้านกายภาพ ชีวภาพและเคมี รวมถงเน้อดน ความเป็นกรด-ด่าง กิจกรรมของ
                                                                         ื
                                                                            ิ
                                                                      ึ
                                                                                                 ื
                     จุลินทรีย์ในดิน และความเข้มข้นของซีลีเนียมในดิน เป็นต้น จึงท าให้การเสริมซีลีเนียมให้แก่พชโดยการ
                                                                         ี
                     ให้ซีลีเนียมทางใบ (foliar fertilizer) เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ที่ไม่มผลกระทบจากปัจจัยที่เกี่ยวกับดิน โดย
                                          ื
                     มีรายงานการศึกษาในพชหลายชนิด ได้แก่ ต้นแครอท ต้นโหระพา ต้นกะหล ่าปลี ต้นข้าวสาลี
                                                                               ี
                                                                               ่
                                                                   ี
                                                                                              ี
                     ต้นบรอกโคลี ต้นข้าวโพด และต้นถั่วแขก ซึ่งมีรายละเอยดดังตารางท 7.2 การเปรียบเทยบการเสริม
                     ซีลีเนียมในรูปแบบโซเดียมซีลีไนต์ และโซเดียม ซีลีเนตทางใบของต้นแครอท (Daucas carota) พบว่า
                                                                            ิ่
                     ความเข้มข้นของซีลีเนียมในใบและรากของต้น แครอทมีระดับเพมขึ้น เมื่อระดับการเสริมซีลีเนียม
                     เพมขึ้น โดยในใบมีความเข้มข้นของซีลีเนียมสูงกว่าในราก ทั้งนี้การเสริมในรูปโซเดียมซีลีเนตส่งผลเพม
                                                                                                       ิ่
                       ิ่
                     ความเข้มข้นของซีลีเนียมโดยเฉพาะในส่วนใบของต้นแครอทได้สูงกว่าการเสริมในรูปโซเดียมซีลีไนต์
                     บ่งชี้ถึงประสิทธิภาพที่ดีกว่าของโซเดียมซีลีเนต การวิเคราะห์ชนิดของซีลีเนียม พบว่า ในส่วนใบของต้น

                     แครอทที่เสริมซีลีเนียมทั้งสองรูปแบบ นอกจากจะมีซีลีโนเมทไธโอนีนในสัดส่วนที่มากที่สุดแล้ว ยังมี
                                                   ี
                     แกมมา-กลูตามิลเมทิลซีลีโนซีสเทอน ซึ่งมีคุณสมบัติในการต้านมะเร็งด้วย (Kapolna et al., 2009)
                     การเสริมซีลีเนียมทางใบที่ท าการศึกษาในต้นข้าวสาลี (Triticum darum Desf. cv. Marialva) มีผลที่

                     สอดคล้องกน คือ การเสริมโซเดียมซีลีเนตส่งผลให้มีความเข้มข้นของซีลีเนียมในเมล็ดข้าวสาลีสูงกว่าการ
                              ั
                     เสริมโซเดียมซีลีไนต์ และซีลีเนียมอินทรีย์ในเมล็ดส่วนใหญ่พบอยู่ในรูปแบบซีลีโนเมทไธโอนีน ดังนั้นการ

                     เสริมซีลีเนียมทางใบในรูปโซเดียมซีลีเนตในระดับ 10 กรัมต่อเฮกตาร์ เป็นระดับที่เหมาะสมส าหรับการ
                     ผลิตเมล็ดข้าวสาลีซีลีเนียมสูงที่มีความเข้มข้นของซีลีเนียม เท่ากับ 0.267 ไมโครกรัมต่อกรัม ซึ่งสามารถ

                                                    ื่
                     ผลิตและจ าหน่ายในรูปแบบอาหารเพอสุขภาพของมนุษย์ได้ (Poblaciones et al., 2014) พืชในวงศ์
                                                        ึ
                     ผักกาด (Brassicaceae) ที่มีรายงานการศกษาคือ ต้นกะหล ่าปลี (Brassica oleracea var. capitata
                                                                               ี
                     L) และต้นบรอกโคลี (Brassica oleracea convar. italica) พบว่ามการตอบสนองเชิงบวกในด้าน
                     ความเข้มข้นของซีลีเนียมทั้งในใบ รากและล าต้น รวมทั้งการสังเคราะห์ซีลีโนเมทไธโอนีนและเมทลซีลีโน
                                                                                                   ิ
                     ซีสเทอน เมื่อได้รับการเสริมโซเดียมซีลีเนตทางใบ (Mechora et al., 2012; Sindelarova et al.,
                           ี
                     2015) นอกจากนี้การศึกษาการเสริมซีลีเนียมทางใบในรูปแบบโซเดียมซีลีเนต ส่งผลให้ความเข้มข้นของ

                     ซีลีเนียมในส่วนใบและล าต้นของต้นโหระพา (Ocimum basilicum L.) รวมทั้งความเข้มข้นของ
                     ซีลีเนียมในส่วนเมล็ดของต้นข้าวโพด (Zea mays L.) และต้นถั่วแขก (Phaseolus vulgaris L.)

                     เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน (Hawrylak-Nowak, 2008; Mezeyova et al., 2016; Ngigi et al., 2019)

                                     ื
                            การผลิตพชซีลีเนียมสูงโดยการเสริมซีลีเนียมใบทาง นับเป็นกระบวนผลิตที่ปลอดภัย ง่าย
                     ต้นทุนการผลิตต ่ากว่า ใช้ระดับความเข้มข้นของซีลีเนียมต ่ากว่า และลดความเสี่ยงของการตกค้างของ

                     ซีลีเนียมในดิน เมื่อเปรียบเทียบกับการเสริมซีลีเนียมทางดิน โดยมีรายงานว่า การเสริมซีลีเนียมทางดิน

                                     ื
                     นั้นจะมีซีลีเนียมที่พชดูดซึมและสะสมในส่วนต่าง ๆ ของพชเพยงประมาณร้อยละ 12 ของซีลีเนียมที่
                                                                     ื
                                                                         ี

                                                                                                    ั
                                                  Selenium in Livestock Production ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์   207
                                                                                                   ุ
   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223