Page 226 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์
P. 226
215
่
ต้นออนมอลต์ซีลีเนียมสูง (Hordeum vulgare) ผลิตโดยการแช่เมล็ดข้าวบาร์เลย์ใน
สารละลายโซเดียมซีลีไนต์ที่มีความเข้มข้นของซีลีเนียม 90 มิลลิกรัมต่อลิตร เป็นเวลา 2 วัน หลังจากนั้น
ท าการเพาะเมล็ดจนต้นอ่อนมอลต์มีความยาวประมาณ 1 เซนติเมตรจึงเก็บเกี่ยว ต้นอ่อนมอลต์ซีลีเนียม
สูงมีความเข้มข้นของซีลีเนียม 60.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมน ้าหนักแห้ง และส่วนใหญ่ประกอบด้วย
ซีลีเนียมอนทรีย์ การศึกษาเปรียบเทียบผลการเสริมต้นมอลต์ซีลีเนียมสูง และโซเดียมซีลีไนต์ที่ระดับ
ิ
0.51 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมในไก่ใข่ พบว่า การเสริมซีลีเนียมทั้งสองรูปแบบไม่ส่งผลต่อสมรรถภาพการ
ผลิตของไก่ระยะให้ไข่ แต่การเสริมซีลีเนียมท าให้ความเข้มข้นของซีลีเนียมในเลือดและในไตสูงกว่า
(P<0.05) กลุ่มควบคุม ทั้งนี้การเสริมโซเดียมซีลีไนต์ท าให้ความเข้มข้นของซีลีเนียมในตับสูงกว่า
(P<0.05) การเสริมต้นอ่อนมอลต์ซีลีเนียมสูง อย่างไรก็ตามการเสริมซีลีเนียมทั้งสองรูปแบบ ส่งผลต่อ
ความเข้มข้นของซีลีเนียมในไข่แดงและไข่ขาวไม่แตกต่างกน แต่เพิ่มระดับความเข้มขนของซีลีเนียมในไข่
้
ั
ประมาณสองเท่า เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่มีการเสริมซีลีเนียม ผลการทดลองแสดงว่า ต้น
อ่อนมอลต์ซีลีเนียมสูงมีประสิทธิภาพไม่แตกต่างจากโซเดียมซีลีไนต์ในไก่ไข่ ประเด็นที่ต้องศึกษาเพิ่มเติม
่
คือ ชนิดของซีลีเนียมที่เป็นองค์ประกอบส่วนใหญ่ในต้นออนมอลต์ซีลีเนียมสูง ที่คณะผู้วิจัยคาดว่าน่าจะ
ไม่ใช่ซีลีโนเมทไธโอนีน (Jiakui and Xiaolong, 2004) ส่วนต้นถั่วงอกซีลีเนียมสูง (Vigna radiata) ที่
ิ
ผลตโดยการแช่เมล็ดในน ้า 8 ชั่วโมง และเพาะปลูกในทรายและเสริมซีลีเนียมในรูปแบบโซเดียมซีลีเนต
90 มิลลิกรัมต่อลิตร เป็นเวลา 3 วัน มีความเข้มข้นของซีลีเนียม เท่ากับ 223.45 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
น ้าหนักแห้ง ผลการศึกษาการใช้ต้นถั่วงอกซีลีเนียมสูงในอาหารไก่ไข่ พบว่า ต้นถั่วงอกซีลีเนียมสูงมี
ิ่
ประสิทธิภาพในการเพมความเข้มข้นของซีลีเนียมในไข่เทียบเท่ากับยีสต์ซีลีเนียมสูง แต่สูงกว่าโซเดียมซีลี
ิ่
ไนต์ อย่างไรก็ตามการเสริมต้นถั่วงอกซีลีเนียมสูงเพมความเข้มข้นของซีลีเนียมในไข่แดงสูงกว่า
(P<0.05) แต่ในไข่ข่าวต ่ากว่า (P<0.05) การเสริมยีสต์ซีลีเนียมสูง ซึ่งเป็นผลจากการที่ยีสต์ซีลีเนียมสูง
ประกอบด้วยซีลีโนเมทไธโอนีนเป็นหลัก ส่วนต้นถั่วงอกซลีเนียมสูงคาดว่าจะประกอบด้วยเมทิลซีลีโนซีส
ี
ี
เทอนเป็นหลัก (Chinrasri et al., 2009) ในไก่ไข่ยังมีการทดลองการเสริมต้นอ่อนหัวไชเท้าญี่ปุ่น
ซีลีเนียมสูง (Raphanus sativus) ซึ่งมีความเข้มข้นของซีลีเนียมประมาณ 600 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
ี
น ้าหนักแห้ง และมีเมทิลซีลีโนซีสเทอนเป็นส่วนใหญ่ ผลการทดลองพบว่า การเสรมต้นอ่อนหวไชเทา
ั
ิ
้
ญี่ปุ่นซีลีเนียมสูงไม่ส่งผลต่อผลิตไขและคุณภาพไข่ แต่การเสริมต้นอ่อนหัวไชเท้าญี่ปุ่นซีลีเนียมสูงที่ระดับ
่
0.0025-0.05 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ส่งผลเพมความเข้มข้นของซีลีเนียมในเนื้อไก่สูงกว่า (P<0.05) กลุ่ม
ิ่
่
ควบคุม ทั้งนี้การเสริมต้นออนหัวไชเท้าญี่ปุ่นซีลีเนียมสูงร่วมกับโปรไบโอติกส์ ท าให้มีความเข้มข้นของ
ซีลีเนียมในไข่แดงสูงกว่า (P<0.05) การเสริมต้นออนหัวไชเท้าญี่ปุ่นซีลีเนียมสูงและกลุ่มควบคุม
่
(Hossain et al., 2010)
ต้นกระเทียมซีลีเนียมสูง (Allium sativum L.) มีความเข้มข้นของซีลีเนียม 18.5 มิลลิกรัมต่อ
กิโลกรัมน ้าหนักแห้ง และต้นกะหล ่าปลีซีลีเนียมสูง (Brassica pekinensis L.) มีความเข้มข้นของ
ซีลีเนียม 101.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมน ้าหนักแห้ง ได้รบการทดสอบในไก่เนื้อโดยเปรยบเทยบกบการ
ั
ี
ั
ี
Selenium in Livestock Production ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์ 215
ุ
ั