Page 163 - ebook.msu.ac.th
P. 163
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 163
พระยาสุมิตตวงสาราชาเจ้า ให้ราชทานแก่ ๔/๑๑/๑ คนใช้บุรีจัน
๖๗๘
๖๗๗
มี หมื่นจฺยาน เป็นเค้า ค าหมื่น ๑ แล ผ้าเสื้อ ทุกเอยื่อง ซู่คนแล้ว
ให้คืนคอบก่อนก็มีหั้นแล
๖๗๙
กาลทัด (ถัด) นั้นท้าวพระยาจีงแต่งบัณณากานแลเมือมีนาง แล
๖๘๐
ประริวานห้าฮ้อย ช้างพายสิบตัว ช้างพังสิบตัว ม้าสิบตัว ควานนาย กับค า
เสื้อผ้า ค าแสน ๑ เงินแสน ๑ แลเคื่องปัญจราชกุกกุฏให้พรามทั้ง ๕ น าเคื่องฝูง
นี้เมือราชาภิเษิกบุรีจันลูบลางหั้นแล
ผู้ ๑ ชื่อว่า มังคละพราม
ผู้ ๑ ชื่อว่า จุลลพราม
ผู้ ๑ ชื่อว่า เชยยะพราม
ผู้ ๑ ชื่อว่า สิทธิพราม
(ผู้ ๑ ชื่อว่า) จิตตวฆพราม
๖๘๑
ทั้งหลายฝูงนี้จบเตยะเพด ทั้งมวรแลแม่นยามแล้วจีงให้พ้อม
๔/๑๑/๒ (เกา) กันขืนเมือสู่เมือง เจ้าบุรีจัน พรามทั้งห้าแลนางทั้ง ๒ ก็เมือฮอด
จอดท่าหอแพ
ยามนั้นหมื่นกลางโฮง จีงให้บอกนันทอารามแลน้าเลี้ยงพ่อนมแล้ว ก็
๖๘๒
มาพ้อมกันแปง ราชจ้านัก ๒ หลังแลหอขวาง ให้นางทั้ง ๒ อยู่แล
๖๗๗
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า หมื่นจรศ, ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า หมื่นเจียมปาง
๖๗๘
ทุกอย่าง-ผู้ปริวรรต
๖๗๙
ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กล่าวเพิ่มเติมว่า “นอกจากนี้พระองค์ได้จัดหานางงามสอง
นางไปพระราชทานแก่บุรีจัน นางหนึ่งเชื้อสายชาวจุลนี ชื่อว่า มังคละกตัญญู นางหนึ่งชื่อว่า
มุงคุลทะปารัง (เป็นเชื้อสายชาวราชคฤห์)” หน้า ๑๐๑.
๖๘๐
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า “ช้างพัง ๒๐ เชือก ช้างพลาย ๒๐ เชือก”, ฉบับของกรมส่งเสริม-
วัฒนธรรม ว่า “ช้างพลายซาวตัว”
๖๘๑
ไตรเพท-ผู้ปริวรรต
๖๘๒
หมายถึง ส านัก-ผู้ปริวรรต
