Page 165 - ebook.msu.ac.th
P. 165
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 165
เวียน (เทียร) ย่อมน าเอานางมาถวาย ผิว่า เฮาเอานางเมือพ้อมบาสเดียว
เหมือนดั่งเจ้าเฮาเป็นน้อย เป็นอ่อนแก่บุรีจันแท้
๖๙๐
อันนึงก็ ๔/๑๒/๒ (ก า) ให้ป ราชาพิเสก แม่นว่าราชาพิเสกก็ไป่ควร
แท้ดีหลีแล ดังนางทั้งสองนี้ ก็เชื้อวงสาใหย่ ขุนหมื่นทั้งหลายก่อนกันดังนี้
๖๙๑
หากมีวิตัก (วิตก) ตามปัญญาอันบ่ส่องแจ้งในธัมม อันเลิ กอันแลบ นั้นแล
๖๙๒
ด้วยแท้ พระยาสุมิตตธัมมเจ้า บ่ได้อานัด แข่นว่า มีวิตักดังนั้น ก็บ่ให้พราม
น าเมือราชาพิเสกแล เจ้ามีธัมมะจิณฑา เถิงคองสาทุนะระธัมมะกตัญญูแล
ใน อริยาบุตต ปริจจาคะทาน แท้ อันใส่ชื่อนางมาว่า นางมังคละกัญญู
(มังคละกตัญญู) นั้น เหดหลิงคุรตอบคุร นางผู้ชื่อว่า มุงคุลทะปาละ นั้น
ตอบคุรแก้ว เพื่อให้ อับไภยโทด (อภัยโทษ) อันบุรีจัน ได้เอานางสว่างลงลอด
เป็นเมียนั้นก็มีแล
อัน ๑ เจ้าได้ให้เพื่อเป็นมังคละ แก่บุรีจันให้ได้ค้ าพุทธสาสนา
พายหน้าดาย
ยาม ๔/๑๓/๑ นั้นพันแก่ เมือเล่าข่าวแล้วก็คืนมา เจ้าบุรีจันก็ให้แต่งเฮือ
ไปฮับเอา พรามทั้งหลายจีงน าราชสาน บัณณกานแลเคื่องปัญจราชกุกกุฏะนั้น
๖๙๓
เมือถวาย เจ้าบุรีจันอ่านดูแล้ว เจาะ ใส่หัว ๓ ทีหั้นแล
๖๙๔
ยามนั้นพรามทั้ง ๕ จีงดูปุริสลักขณะตาม ค้าพีเพด อันตนได้เฮียน
๖๙๕
จีงฮู้ว่าแม่นโพธิสัดอัน ได้ลัทธฒาพระยากอร แล จีงดูนามโคตร
๖๙๐
ในใบลานจาร ไsx อาจเป็น ไป่ให้/ให้ไป/ให้ไป่ ? ก็ได้
๖๙๑
หมายถึง ลึกซึ้ง, ละเอียด
๖๙๒
แค้น หมายถึง ติดขัด, คับใจ
๖๙๓
หมายถึง “จบ” -ยกขึ้นใส่หัว
๖๙๔
คัมภีร์เพท-ผู้ปริวรรต
๖๙๕
ลัทธพยากรณ์-ผู้ปริวรรต
