Page 169 - ebook.msu.ac.th
P. 169
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 169
นาติ ทิฆัง นาติ รัสสัง ๔/๑๔/๒ (น) นาติ กัณหัง นาติ โจทาตัง นาติ
ถุลัง นาติ กีสัง ดังนี้
อทิบายว่า บ่สูงพ้นประหมาน บ่ต่้าพ้นประหมาน บ่ด้าพ้นประหมาน
บ่ผอมพ้นประหมาน บ่พีพ้นประหมาน อันเป็นเค้าลักขณะอัน ๑ ถืก
๗๐๑
ลักขณะบด ต้นก่อนแลฯ
ผิว่าจักจาไปให้หมด ก็เป็นอันกว้างขวางยิ่งนักแล ว่าแต่พอเป็น
สังเขปปไป่ไม่ดังนั้นแล อยาก (ฮู้) แจ้งให้เสี้ยงให้หมดแท้ดังนั้น จีงดูใน
ค าพีพุ้นเทิน พรามทั้งหลายนี้ ท่อฮู้แต่มหาปุริสะลักขณะชาตติ อันเกิดมา
อันเดียว บ่ฮู้ปุคละผู้เป็นลักขณะสิ่งนี้แล ได้ กตาธิการกุสละ สิ่งนี้แจ้งลักขณะ
อันนี้บวร (บ่อน?) บ่ฮู้ดังนี้ ท่อเว้นไว้แต่สัพพัญญูเจ้าทั้งหลาย จีงตัดสสรู้แจ้ง
ซู่อันแล ในที่นี้เจ้าบุรีจันก็ถืกในค าพีแท้
๗๐๒
วันนั้นจวนค่ าเสีย พรามทั้งหลาย มานอนอยู่ใน คันสิงหาน (?) หั้น
๗๐๓
พอใก้ฮุ่งนี้ เทวดาตน ๑ ชื่อว่าอินทสิริเจียมบาง ๔/๑๕/๑ นั้นเอา หลาบค้า ๒
อัน อันนึงเขียนแล้วมาใส่ไว้ในโถง (ถุง, ย่าม) หมากมังคละพรามหั้น คืนนั้น
พรามทั้งห้า ฝันเห็นเทวดาผู้ชายห้าตน นางเทวดาตน ๑ พระยานาค ๙ ตัว
มาบอกว่า หลาบอันนี้ พรามทั้งหลายปงราชนะนามเจ้าบุรีจันเทิน อยากแจ้ง
ธัมมวงสาโคตรหั้น ฮักสาขันธะเจ้าบุรีจันแลเกิดเป็นบ้านเมืองตั้งอยู่หมั้น
ดังนั้นจีงดูหลาบอันเขียนนั้นเทิน
พรามทั้งหลาย พ้อมกันฝันดังนี้ คราวฮุ่งแจ้งช าระแล้ว พรามจีงแก้ต่อ
กัน แม่นค้าค่องกันหั้นแล มังคละพราม ไขโถงหมาก จีงเห็นหลาบแล้ว
๗๐๔
แลจากันที่ รหัด จีงให้ไชยะพรามอ่านดูหลาบว่า
๗๐๑
ลักษณะบท-ผู้ปริวรรต
๗๐๒
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า หอหลวง
๗๐๓
หมายถึง สุพรรณบัฏ
๗๐๔
รหัส-ผู้ปริวรรต
