Page 170 - ebook.msu.ac.th
P. 170

170             ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์





                       “สิริเจียมบาง ส่างสอง หนองสาม ล่ามสี่ สีห้า เทวดาตาสัฏฐา
               นวนาคา อินทะสิริ มาตา ปะริสิทธิ สักกะเทวะ ปิตตา รัตตนะ เกสีภะตะ
                                                                     ๗๐๕
               อินทะผยอง สังขะ สราสนิด ปุตตา มัจสนารี ภริยา ปุรีจันตัสสะ ขันทะสัน
               ตาเร ติฏฐะตะ กายโลหะนาโค ๔/๑๕/๒ (นา) เอกกะจักขุ สุคันโท จักโก นาคะ
               วินิจเสยโย เสฏฐะเชยยะนาโค สะหัสสะภะโล สิทธิโภโค คันทัพพะ
               สิริวะฒะโน นาโค รักขติ นัคคะรัง ปุรีจันทัสสิระ เตทะระหะติ”


                       พรามทั้งห้า ดูแล้วฮู้แม่นค าฝัน ก็อัจสจัน (อัศจรรย์) ว่าเทวดา
                                              ๗๐๖
               เอามาให้แท้  แจ้งดังนั้นแล้ว ฟ้าว   เมือเผ้า (เฝ้า) บุรีจันพ้อมพ้อมกัน
               ซ้ าดูลักขณะธัมมวงสาโคตร  เห็นธัมมหกตัวอยู่ในขันทะสันตา  จีงกล่าว

               ธัมมะวงสาโทด (โคตร) แห่งเจ้าบุรีจันให้แจ้งแก่คนทั้งหลาย มีท้าวค าบาง
                                            ๗๐๗
               นางค าบาง เป็นเค้า ว่า สีลัง มาตะ   หั้นแล
                       เจ้าบุรีจัน เอา ผรยา (ผยา/ปัญญา) อันดีแต่สะนัก (ส้านัก) อรหันตา-
               เจ้า  ตื่มผรยาตน

                       เทวดาปะระสิทธิสักกะเทวะ  จั่งเป็นดังพ่อฮักสาหั้นแลมีใจอันขาว
               ผ่อง ในกุสละธัมม

                       เทวดาระตะนะเกสี  เป็นพี่ชายฮักสาหั้นแล มีใจกระรุณา มิ ๔/๑๖/๑
               ตตา คนแลเทวดาทั้งหลาย

                       อินทผยอง  จีงเป็นดังสหายฮักสาหั้นแล มีค้าอดค้าเพียรแท้
                       เทวดาสราสนิด  จีงเป็นดังลูกชายฮักสา เพื่อดังนั้นแล มีใจมักแจก
               อวายใจทานนั้น

                       นางเทวดามัจสะนารี  จีงเป็นดังเมีย ฮักสาเจ้าบุรีจันหั้นแล

               ๗๐๕
                   ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า ปริคฺณทสฺส
               ๗๐๖
                   หมายถึง รีบ, ด่วน
               ๗๐๗
                  ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม มีค าบาลี ว่า “สิริมาตา ปิตา ยานัง ธัมโม มาตา เมตะสังขะ
               มะปัตโต จาโก ชายะ สัตถเต บุรีจันทัสสะ มันทะเวติ ดังนี้ แปลว่า ศีลอันเจ้าบุรีจันรักษานั้น

               เป็นเหมือนแม่ เทวอินทะศิริจีงได้รักษา...”
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175