Page 189 - ebook.msu.ac.th
P. 189
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 189
ล่ามสี่
สีห้า
สี่แจง มีจิด (กงจิตแก้ว) ก็ข้าแล
พระยาสุมิตตธัมมเจ้าจีงให้พรามทั้งห้าแปงลักขณะโสกเมือง
ปงราชทานดาบด้ าแก้วฝักค า อันพรามถวายนั้น จักให้แก่พรามคนดวงแล
ยามนั้นพรามทั้งห้า อันจบไตยเพดพ้อมกันจีงคึดฮอดพระยาเจ้าเฮา
๗๖๕
ปงราชทานดาบแก่เฮาทั้งหลาย เป็นอันเลื่อมใส ฮอยที่ มักใค่แจ้งหั้นแล
จีงกล่าวว่า
อินทสิริเจียมบางนั้น มีเทวดาตน ๑ อยู่ฮักสา สั ๕/๖/๒ (ลู) มปัตติ ข้าว
ของแล ตั้งอยู่ในปราสาทโฮงหลวง เป็นใหย่กว่าเทวดาทั้งหลาย หาชื่ออันผู้ข้า
ปงราชนามนั้น ด้วยเหดแห่งพระยานาคแล ชื่ออันอรหันตาเจ้า ให้แต่เมื่อเป็น
พ่อนานั้นว่า บุรี พ าเพ็งบุรนั้นเป็นเค้า จีงเอาชื่อเทวดา ๒ ตนอันอยู่ฮักสา
น้ าลินมังคละ อันพระยานาค ควัดไว้นั้นมาหดสง (หดสรง) ราชาพิเสก
จีงมาสงกันตามเพดแห่งคูกล่าวแก่ผู้ข้านั้นแล ด้วยแท้
ส่างสองนั้น เทวดาตน ๑ ชื่อว่า ปะระสิทธิสักกะเทวะ ตน ๑ ชื่อว่า
ระตะนะเกสี อยู่ฮักสาน้ าส่างออกแต่บ่แก้ว ๗ ประกาน อันเป็นมังคละไหลออก
๗๖๖
๗๖๗
น า ฮ่อง ก้ าหัวเมืองมาผ่า น ้าของ
๗๖๘
บดว่า หนองสาม นั้นมีเทวดาตน ๑ ผมกูด ชื่อว่าอินทผยอง
อยู่น้ าเบื้องใต้เวียง ตน ๑ ชื่อว่าสาราสนิด อยู่สระน้ าใต้ตีนเวียงเบื้องในก้ าเหนือ
เทวดา ๒ ตนนี้เทียรย่อม ฮักสาคนทั้งหลาย ผิ ๕/๗/๑ ดูยังคุรแลโทดชาวบ้าน
๗๖๕
หมายถึง ชะรอยที่, ผิว่า, ถ้าว่า, แม้ว่า
๗๖๖
หมายถึง ร่อง, ทาง, ทางน ้าไหล
๗๖๗
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า มาตกแม่น ้าของเลยโรงหลวง
๗๖๘
บท-ผู้ปริวรรต
