Page 191 - ebook.msu.ac.th
P. 191
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 191
๗๗๒
นี้ จีง สระถิด ๕/๘/๑ อยู่ที่ภูก าพ้า เพียงเมืองสีโคตรบองก็ข้าแล แล้วจีงไป
อิงต้นฮัง เนตตาพระพุทธเจ้า ถืกเมืองสีโคตรบองนั้น จีงเฮืองหั้นแล เนตตา
มายังที่เมืองมรุกขนคร จีงเฮืองเป็นใหย่ในชุมพูทีปหั้นแล พระเจ้าซ้ าแผ่เนตตา
ไปแม่น ปาทลักขนาเฮือนปา (ปลา) จีงแทกคืนที่บ่อนใต้นั้นแล
พายหน้าพุ้น เมืองมรุกขนคร ท่อจักเป็นใหย่เมื่อมหาราชาเจ้า
ตนมี บุรสมพพานหนี่ (นี้) แล แม่นว่าพุทธสาสนา ก็เป็นมัชฌิมมะสาสสนา
เหดว่าพระพุทธเจ้าไว้ฮอยปาทลักขนาอธิฏฐานก้ าเหนือเมือง ก้อน (หิน) ในน้ า
จีงมาไว้กด (กง) จิดแก้วที่ภูก าพ้าแล อิงต้นฮังหั้นแล
๗๗๓
เมืองหนองหานทั้ง ๒ นั้น ก็บ่ตั้งอยู่ดังแต่ก่อน เพื่อถืก แปน ตา
พระเจ้าหั้นแล เมื่อพระยาจันทบุรีนั้นประเสิด เหดพระเจ้าจากภูก าพ้าไป
๕/๘/๒ (แล) หนองหาน จีงเวียนคืนเมือไว้จิดแก้ว ที่ภูกูเวียนหั้น จีงเมือ
ดอยนันทกังฮี ไว้ฮอยปาทลักขนาจิดแก้ว เคิ่งน ้าของ เพื่อให้ไหลผ่าเมือง
พระยาจันทบุรีเถิงเฮาพี้แล ซ้ าไว้กงจิดแก้ว เท็งดอยนันทกังฮี มวร ๑ เมือง
จีงเกิด จีงที่นี้เป็นสาสสนาฮุ่งเฮือง ก็เล่าได้เข้ามาน้อมแต่เมืองอันพระยาจันทบุรี
นั้นแล แม่นว่าเมืองมรุกขนครก็สิ่งเดียว เหดว่าพระเจ้าได้มาไว้ กดจิดแก้วที่แคม
หนองคันแทเสื้อน้ านั้นก่อน จีงคืนเมื่อขวาไปจิดแก้วเสมิ (เสมอ) กันทุก (แห่ง)
แล
ผู้ข้าทั้งหลายพิจารณาดูโสกเมืองตามก าพี (คัมภีร์) สาสนัคคะละ-
นิทาน ๗๗๔ อันได้เฮียนจีงเอาพื้นเมืองทั้ง ๓ เข้าสมกันดูดังนั้นเห็นพระเจ้า ได้มา
๗๗๖
๗๗๕
เมืองสุวัณณภูมมนั้นก่อน เอาตั้งเป็น นาทีปัตติ จีงเข้า แพด กัน ดู
เมืองมรุกขนคร ถืกมัชฌิมนัคคะระ เสด (เศษ) อัปปะราชาพายหน้า ๕/๙/๑ มัก
๗๗๒
สถิต
๗๗๓
หมายถึง โล่ง, เตียน
๗๗๔
อาจเป็น ศาสตร์นครนิทาน-ผู้ปริวรรต
๗๗๕
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติและฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า อธิปติ
๗๗๖
หมายถึง เปรียบเทียบ
