Page 192 - ebook.msu.ac.th
P. 192

192             ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์




               ว่า ท้าวพระยาตนจักเป็นใหย่ บ่มีอาณาคม บุรสมพพานน้อยจักเป็นอานุแก่
               เมืองอันใหย่  คือเมืองอันพระยาจันทบุรีกินท ากลาง (ท่ามกลาง) บัดนี้แล
                       เมืองอันตั้งอยู่ดอยนันทกังฮีนั้น  ก็ถืกโชติราชาส่วน ๑  เล่ามา
               สะฆะโชติเสียพายหน้า ท้าวพระยาตนเสวยราส  มักคว่ายุทธกัมมแลเฮืองนัก
                      ๗๗๗
               พายลุน  จักสุด  เหดสูญราชา มีในสาสนะนัคคะละก้าพี (ศาสนนครคัมภีร์)
               ท่อจักเฮืองท่อสังฆะเป็นใหย่แวนยิ่ง  เหดว่าโสกสาสนะนัคคะละนิทานใน
               ก้าพีสังฆะราชาทิปติ พุทธสาสนาถืก ผู้ข้าทั้งหลายเป็น พรามเวทะคู (ครู?)

               แจ้งในก าพีเพดดังนี้ ถวายมหาราสเจ้าก็ข้าแล

                       ยามนั้นพระยาสุมิตตธัมมเจ้า ชื่นชมยินดีสาธุ ๆ แล้วให้ราชทานแก่
                                                                ๗๗๘
               พรามทั้งห้าเป็นอันมากหลายหั้นแล จีงแปงกระบวรโสก เมืองแลฮูปฮอย
               กงจิดแก้ว  กับแม่น้ าใหย่ มีน้ าของ ๕/๙/๒ (ไล) เป็นเค้าซู่อันสิ่งกล่าวไว้แต่หลังนั้น
                                      ๗๗๙
                                                  ๗๘๐
               ใส่ผ้าขาวแล้วด้วย น ้าเมก  อัน คุรีกา  อันเป็นมงคลหั้นแล ปุคละฝูงมี
               ผรยาค่อยพิจารณาดู แปงน าหั้นเทิน

                       กล่าวบั้น  พรามคืนเมือไหว้พระยาสุมิตตธัมม  ก็แล้วท่อนี้ก่อนแล
                                                                                            ภาพที่ ๒๑ ภาพพระธาตุหลวงเวียงจันทน์ ของ หลุยส์เดอ ลาป็อก. จาก : เว็บกลางทุ่งมหาวิทยาลัย และ
                                                                                            http://e-shann.com/?p=๑๑๗๘๖.  ออนไลน์ สืบค้นวันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๖๑.







                                                                                            ๑๔. อรหันตาเจ้าทั งห้าแลพระยาจันทบุรีปะระสิทธิสักกะเทวะ-


                                                                                            ถะปันนาธาตุไว้ที่ภูเขาลวง
               ๗๗๗
                   หมายถึง ภายหลัง
               ๗๗๘
                   แปลงกระบวนโสลก-ผู้ปริวรรต
               ๗๗๙
                   ฉบับของหอสมุดแห่งชาติและฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า น ้าหมึก                        ๕/๙/๒ (ไล)...บัดนี้จักกล่าวเบื้องเจ้าพุทธรักขิตตแลธัมมรักขิตตแล
               ๗๘๐
                   คุลีกา, คุลิกา หมายถึง ผสม-ผู้ปริวรรต
                                                                                            สังฆรักขิตต  เอาลูกสิด (ศิษย์) ทั้งห้ามีมหารัตตนเถนเป็นต้น  ไปสู่เมืองราชคึหะ

                                                                                            แลจีงคืนมาจัดธาตุหัวเหน่าซาวเก้าลูก ธาตุแข้วฝางเจ็ดลูก แลธาตุฝ่าตีนขวา

                                                                                                                                                   ๗๘๑
                                                                                            เก้าลูก มาอยู่ เมืองนะคะราชะเสมมา  หั้นคืน ๑








                                                                                            ๗๘๑
                                                                                                 ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า คอนราช หน้า ๑๑๙., และฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม


                                                                                            ว่า ละโว้ราชเสมา  หน้า ๑๑๙.
   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197