Page 190 - ebook.msu.ac.th
P. 190
190 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
ชาวเมือง เทวดาตนนั้นชื่อว่า มัจสนารี ฮักสาจันทบุรีกับนางทั้งหลายแล
๗๖๙
ข้ามหาส กลางโฮงหลวงทั้งมวรแล
บดว่า ล่ามสี่ นั้น มีนาคสี่ตัว เป็นพินิไสไต่ตอง (พินิจฉัยไตร่ตรอง)
ดูโทดแลคุรแห่งคน ตัว ๑ ชื่อว่า เอกกะจักขุ ตัว ๑ ชื่อว่า กายโลหะ ๒ ตัวนี้อยู่
นอกเวียง ตัว ๑ สุคันทะ อยู่หาดซายกลางน้ า ตัว ๑ อินทจักอยู่ปากห้วยมังคะ-
ละลินไหลนั้นแล
บดว่า สีห้า นั้น มีนาคห้าตัว อยู่ฮักสาสีเมืองเป็นใหย่กว่า นาคล่าม
แลเงือกงูทั้งหลายแลด้วยแท้ พุทโธทปาปนาค เป็นใหย่กว่านาคฝูงกล่าวมานี้แล
พระยาสุวัณณนาค เล่าแวนเป็นใหย่กว่านาคทั้งหลาย ท่อว่าท่านได้ตั้งอยู่ใน
สะระนาคม (สรณคมน์) ฮักสาจิดแก้ว พระพุทธเจ้าที่ภูกูเวียน คันว่าท่านได้มา
ก่อแฮกบ้านเมืองแต่ง ๕/๗/๒ (เล) แปงไว้แล้ว ก็หนีไปอยู่ตามค ามักแห่งตนแล
นาคทั้งหลาย ๙ ตัวอันกล่าวแล้วนั้น เทียรย่อมฮักสาค้ าชูบ้านเมือง
พุทธสาสนาหั้นแล
๗๗๐
สี่แจง มีจิดแก้วพระเจ้าได้ไปอยืนเซา ที่แคมหนองคันแทเสื้อน้ า ไว้
กงจิดแก้วบ่อน ๑ พระเจ้าขว่ามแม่น้ าของเมื่อเซาสันข้าว ในฮ่มไม้ปาแป้งภูเขา
ลวงหั้นแล เป็นกงจิดแก้วอัน ๑ (บั) พพารนาคฮักสาหั้นแล
พระเจ้าขว่ามแม่น้ าของ คืนซ้ายเมือใต้ ไว้ฮูปปาทลักขนาจิดแก้วแล
๗๗๑
สันเพนที่ใก้เว็น (เวิน) หลอดหั้น บ่อนนี้สุกขนาคหทิ (หัตถี) ฮักสาแล
ผู้ข้าทั้งหลาย เห็นด้วยล าดับ เมื่อคืนมาจีงได้ไหว้จิดแก้วเว็นเพน
(เวินเพล) หั้นแล้ว คอยดูเนตตาพระพุทธเจ้าเป่ง (เปล่ง) ไปตกหนองหานทั้ง ๒
พระเจ้าจากเว็นเพน มาอธิฏฐานฮอยปาทลักขนา ไว้โง่นหินเมื่อเหนือเมืองเฮา
๗๖๙
ข้ามหาดเล็ก-ผู้ปริวรรต
๗๗๐
ยืนเซา หมายถึง ยืนพัก
๗๗๑
ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า สุกขานาคและหัตถีนาค
