Page 199 - ebook.msu.ac.th
P. 199
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 199
เสฏฐเชยยะนาค เอาเผียกนั้นมาแทกชั่วตัดออกเป็น ๒ บั้น เผียกเส้น
โพก (กก?) นั้น ซ้ าตัดให้ทานแก่มหารัตตะนะเถนเจ้าพี่น้องคนเส้น บั นปาย ก็
๘๐๔
ตัด ถ่อง ให้ทานแก่มหาสุวัณณะปราสาทเถนเจ้าพี่น้องคนเส้น แล้วก็กับหนี
เมือสู่ที่อยู่แห่งตนก็มีแล คนทั้งหลายจีงใส่ชื่อว่า ฮ่องนาคา หั้นแล บ่อนเค้านั้น
๘๐๕
ใส่ชื่อว่า ปราโกกเผียกพระยา
ยามนั้นเจ้าสังขวิไชยยเถน เมือ ๕/๑๔/๑ ดูที่อยู่แม่นแคมน้ าห้วย-
มังคะละ หั้น อินทะ (จั) กก (ขุ) นาค นิมิดเป็นผ้าขาวผู้ ๑ ปูกทุงไว้แล อยู่กก
ทุงบ่อนว่า เจ้ากูอยู่หนี่ (นี่) เทินดีนักแล ว่าดังนี้แล้วแล กับเจ้ากอแก้วกดหมาย
ฮู้ว่า แม่นพระยานาคมายินดีชมชื่นตน ฮอยว่าบ่อนนี้ สาสนาจักฮุ่งเฮืองเป็น
อันประเสิดแล
คันว่าอรหันตาเจ้าทั้งห้าตั้งอยู่แล้วก็มาบิณฑิบาสมิตตาพระยาจันทบุรี
จีงให้ไปส้างวิหานให้อยู่แลหลังแลตน แม่นเมื่อเดือน ๘ ค่ าแลสิบห้าค่ า เจ้าทั้ง
ห้ามาสู่วัดสวนอ้วยลว้าย สั่งสอนสังฆะเจ้าทั้งหลายแล
พระยาจันทบุรี เอาธาส (ธาตุ) อรหันตาเจ้าทั้ง ๒ อันนิพพานนั้นก็มะ
(มา) ถะปันนาไว้กับที่หั้นแล
ยามนั้นเถิงกาลเข้าวัสสา อรหันตาเจ้าทั้งห้า จีงหนีไปอยู่ปร่า (ป่า) โพน
จิก นอกปากห้วยบางพวนสี่ตน เจ้าสังขวิไชยยเถนอยู่ปาก ๕/๑๔/๒ (ปร) บาง
๘๐๖
พวนก้ าใต้ แม่นเมื่อวัสสะพอใก้ฮุ่ง บัพพาระนาค เอา ผ้าสาดกค้า
ผืน ๑ ยาวสิบวามาให้ทานเจ้าสังขวิไชยยเถน น้าเลี้ยงพ่อนมตัดเป็น
๘๐๗
เพียผ้าจอม พอหมุด (หมด) ทั้งสิบวา เล่าเกิดใหม่ตื่มสิบวา จีงซ้ าตัด
เป็นเพียผ้า พ้อมพอหมุด (หมด) แล้วเล่าซ้ าเกิดมาดังเดียว ตาบต่อเท่าเถิง ๕
ผืน จีงบ่เกิดมาตื่มหั้นแล
ผืนเค้า นั้น ให้เจ้ามหารัตตะนะเถน
๘๐๔
หมายถึง ครึ่ง
๘๐๕
ป่ากกเผียก-ผู้ปริวรรต
๘๐๖
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ ว่า สาฏก
๘๐๗
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติและฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ว่า พระยาผ้า
