Page 91 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์

80

ผลของซีลีเนียมต่อความเข้มข้นของซีลีเนียมในเนื้อเยื่อของลูกสุกรหย่านม

การรวบรวมผลของการเสริมซีลีเนียมต่อความเข้มข้นของซีลีเนียมในเนื้อเยื่อของลูกสุกรหย่านม
ี
แสดงรายละเอยดในตารางที่ 4.2
จากการสืบค้นข้อมูลมีรายงานความเข้มข้นของซีลีเนียมในเนื้อเยื่อของลูกสุกรหย่านมที่ได้รับ
ี
การเสริมซีลีเนียมในรูปแบบโซเดียมซีลีไนต์ ซีลีโนเมทไธโอนีน นาโนซีลีเนียม และไฮดรอกซี-ซลีโนเมทไธ
ี
โอนีน ซึ่งมีรายละเอยดดังต่อไปนี้ ความเข้มข้นของซีลีเนียมในพลาสมาของลูกสุกรหย่านมเพมขึ้นตาม
ิ่
ระดับการเสริมซีลีเนียมในรูปซีลีโนเมทไธโอนีน โดยลูกสุกรกลุ่มเสริมซีลีโนเมทไธโอนีนที่ระดับ 0.3 และ
้
้
ี
0.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม มีความเขมขนของซีลเนยมในพลาสมาสงกว่า (P<0.05) ลูกสุกรกลุ่มควบคุม
ี
ู
แต่ไม่แตกต่างจากลูกสุกรกลุ่มเสริมโซเดียมซีลีไนต์ที่ระดับ 0.3 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม (Cao et al., 2014)
ขณะเดียวกันมีการศึกษาที่สอดคล้องกัน ที่พบว่าความเข้มข้นของซีลีเนียมในซีรั่ม ตับ ไต และเนื้อสัน
ิ่
ิ่
ของลูกสุกรหย่านมเพมขึ้น (P<0.05) เมื่อระดับการเสริมไฮดรอกซี-ซีลีโนเมทไธโอนีนเพมขึ้น ขณะที่ลูก
สุกรกลุ่มเสริมไฮดรอกซี-ซีลีโนเมทไธโอนีน ระดับ 0.3 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม มีความเข้มข้นของซีลีเนียม

ในซีรั่ม ตับ ไต และเนื้อสันสูงกว่า (P<0.05) ลูกสุกรกลุ่มเสริมโซเดียมซีลีไนต์ระดับ 0.3 มิลลิกรัมต่อ
กิโลกรัม (Chao et al., 2019) นอกจากนี้การเสริมนาโนซีลีเนียม ส่งผลท าให้ความเข้มข้นของซีลีเนียม

ในซีรั่มและตับของลูกสุกรไม่แตกต่างจากการเสริมซีลีโนเมทไธโอนีน แต่สูงกว่าของลูกสุกรในกลุ่ม

ควบคุม อย่างไรก็ตามการเสริมนาโนซีลีเนียมท าให้ความเข้มข้นของซีลีเนียมในตับสูงกว่า การเสริมซีลีโน
เมทไธโอนน (Lee et al., 2020) โดยปกติแล้วความเข้มข้นของซีลีเนียมในเลือด (พลาสมาหรือซีรั่ม)
ี
จะมีความสัมพนธ์กับระดับของซีลีเนียมในอาหาร สามารถใช้เป็นตัวชี้วัดสภาวะของซีลีเนียมของสัตว์ได้
ั
ิ
ดังนั้นการเสริมซีลีเนียมทั้งในรูปซีลีเนียมอนินทรีย์และซีลีเนียมอนทรีย์ จึงส่งผลท าความเข้มข้นของ
ซีลีเนียมในเลือดไม่ค่อยมีความแตกต่างกัน แต่งานวิจัยส่วนใหญ่จะพบว่าซีลีเนียมอนทรีย์ท าให้ความ
ิ
เข้มขนของซีลีเนียมในเนื้อเยื่อของสัตว์สูงกว่าซีลีเนียมอนินทรีย์ เนื่องจากซีลีเนียมอินทรีย์โดยเฉพาะใน
้
รูปซีลีโนเมทไธโอนีนและไฮดรอกซี-ซีลีโนเมทไธโอนีน สามารถที่จะไปแทนที่กรดอะมิโนเมทไธโอนีนใน

โปรตีนที่เป็นองค์ประกอบของเนื้อเยื่อ จึงท าให้ซีลีเนียมอนทรีย์มีการใช้ประโยน์ได้สูงกว่าซีลีเนียม
ิ
อนินทรีย์ (Cao et al., 2014) นอกจากรูปแบบของแหล่งซีลีเนียมแล้ว ขนาดของอนุภาคของซีลีเนียม
ก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มีผลต่อการใช้ประโยชน์ได้ของซีลีเนียมเช่นกัน นาโนซีลีเนียมมีอนุภาคขนาดเล็กอยู่

ื้
ในช่วงระหว่าง 28–59 นาโนเมตร ท าให้มีพนที่ผิวสัมผัสมาก ส่งผลท าให้เพมประสิทธิภาพการดูดซึม
ิ่
จึงท าให้ความเข้มข้นของซีลีเนียมในซีรั่มเพมขึ้น แต่ผลของความเข้มข้นของซีลีเนียมในตับของลูกสุกร
ิ่
กลุ่มเสริมนาโนซีลีเนียมที่สูงกว่าของลูกสุกรกลุ่มเสริมซีลีโนเมทไธโอนีน แสดงถึงความแตกต่างของ

ี
ิ
กระบวนการ เมแทบอลซึมของนาโนซีลเนยมและซีลโนเมทไธโอนีนที่จะต้องมีการศึกษาเพมเติมต่อไป
ิ่
ี
ี
(Lee et al, 2020)

80 ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์ Selenium in Livestock Production
ั
ุ