Page 153 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์
P. 153
142
ิ
้
ั
ื่
ั
ิ
ิ่
ึ
และพฒนาการจัดการฟาร์ม เพอเพมประสทธิภาพการผลต การจดการดานอาหารรวมถงการเสรม
ิ
แร่ธาตุเป็นปัจจัยหนึ่งที่เป็นสิ่งส าคัญ หัวข้อนี้ได้รวบรวมและน าเสนอข้อมูลผลของการเสริมซีลีเนียมใน
สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กในช่วงปี พ.ศ. 2548 ถึงปัจจุบัน เพื่อประมวลและวิเคราะห์ผลการศึกษา ส าหรับ
ึ
์
้
ี
้
ั
ิ
ิ
ั
ื
่
การนาไปใช้ประโยชนในการดานการศกษาวิจยเพมเติม และใช้ในการพัฒนาการผลตสตว์เคยวเอ้อง
ขนาดเล็ก
ผลของซีลีเนียมต่อสมรรถภาพการผลิตและลักษณะซากของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก
การรวบรวมผลของการเสริมซลเนยมต่อสมรรถภาพการผลต และลักษณะซากของสัตว์เคี้ยว
ิ
ี
ี
ี
เอื้องขนาดเล็ก แสดงรายละเอียดในตารางที่ 5.11 และ 5.12
ผลการศึกษาส่วนใหญ่รายงานว่า การเสริมซีลีเนียมทั้งในรูปแบบโซเดียมซีลีไนต์ และยีสต์
ซีลีเนียมสูง ช่วงระหว่าง 0.2 – 2.9 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมในอาหาร ส่งผลต่อน ้าหนักตัว ประสิทธิภาพการ
ั
ใช้อาหาร อตราการเจริญเติบโต น ้าหนักซาก สัดส่วนซาก พื้นที่หน้าตัดเนื้อสัน สีของเนื้อ ค่าการสูญเสีย
น ้าของเนื้อ น ้าหนักอวัยวะ ระดับโปรตีนและไขมันในเนื้อของแพะและแกะอย่างไม่มีความแตกต่างกัน
ทางสถิติ (Taylor, 2005; Chung et al., 2006; Dominguez-Vara et al., 2009; Vignola et al.,
2009; Salman and Yildiz, 2009) กรณีที่สัตว์ไม่มีสภาวะขาดซีลีเนียม หรือได้รับซีลีเนียมในอาหาร
ี
พนฐานเพยงพอต่อความต้องการแล้ว การเสริมซีลีเนียมจึงไม่มีผลต่อสมรรถภาพการผลิตและลักษณะ
ื้
ซาก โดยความต้องการซีลีเนียมในอาหารของสัตว์เคี้ยวเอองขนาดเล็ก เท่ากับ 0.1-0.2 มิลลิกรัมต่อ
ื้
กิโลกรัม (Meschy, 2000; NRC, 1985) แต่การเสริมซีลีเนียมจากข้าวสาลีซีลีเนียมสูงในระดับ 2.9
มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งสูงกว่าความต้องการ เป็นระยะเวลา 56 วัน ก็ไม่มีผลในเชิงลบต่อสมรรถภาพ
ิ
การผลตของสตว์ (Taylor, 2005) ทั้งนี้การเสริมข้าวสาลีซีลีเนียมสูงระดับ 3.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
ั
ในช่วง 90 วันสุดท้ายของการอุ้มท้องของแม่แกะ พบว่า ท าให้มีตัวออน เยื่อหุ้มตัวออน และน ้าหนักของ
่
่
รก รวมทั้งจ านวนของตัวอ่อนลดลง ซึ่งแสดงถึงความเป็นพิษของซีลีเนียม (Ward et al., 2004)
ิ
่
ิ
ั
ิ
ิ
การเสริมซีลีเนียมช่วยเพมปรมาณการกนได้และอตราการเจรญเติบโตของแพะ (P<0.05) เมื่อ
เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ผู้วิจัยให้เหตุผลว่าเนื่องจากอาหารในกลุ่มควบคุมมีความเข้มข้นของ
ซีลีเนียม เท่ากับ 0.033 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งเป็นระดับที่ต ่ากว่าความต้องการของแพะ (0.1-0.2
มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม) เมื่อได้รับการเสริมซีลีเนียมจึงท าให้สมรรถภาพการผลิตดีขึ้น ทั้งนี้ยีสต์ซีลีเนียมสูง
ู
่
ิ
ี
และนาโนซลเนียม เพมอตราการเจรญเตบโตของแพะสงกว่า (P<0.05) โซเดียมซีลีไนต์ (Shi et al.,
ี
ิ
ั
ิ
ิ่
ั
2011) ส่วนแกะที่ได้รับการเสริมยีสต์ซีลีเนียมสูง มีปริมาณการกินได้ และอตราการเจริญเติบโตเพมขึ้น
รวมทั้งมีการย่อยได้ของผนังเซลล์ ลิกโนเซลลูโลส ไขมัน และการกักเก็บไนโตรเจนสูงกว่า (P<0.05) แกะ
กลุ่มควบคุม ซึ่งการตอบสนองที่ดีในด้านสมรรถภาพการผลิต การย่อยและการใช้ประโยชน์ได้ของ
โภชนะ น่าจะเป็นผลมาจากบทบาทหน้าที่ของซีลีเนียม โดยซีลีเนียมมีส่วนเกี่ยวข้องการท างานของ
ิ่
ฮอร์โมนไทรอกซิน และยังช่วยเพมประสิทธิภาพการหมักย่อยอาหารของจุลินทรีย์ในกระเพาะผ้าขี้ริ้ว
142 ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์ Selenium in Livestock Production
ุ
ั