Page 109 - ebook.msu.ac.th
P. 109
อัน ๑ เฮือนเดียวนั้นผู้ ๑ ตายไปแล้วบ่ทัน ๗ วัน ผู้ ๑ พลอยตายแลเล่า บ่ควรฮับของอันท่าน
มาค้ำชูนั้นแล ข้าวสังก็บ่ควรทานแล ตามแต่ได้ทานนั้นแล
อัน ๑ คนตายในวันเดือนออกใหม่ค่ำ ๑ แฮม ค่ำ ๑ ก็ดี บ่ควรไว้ข้ามคืนแล ครั้นว่าไว้
แฮมคืนดังนั้นก็มักเป็นพยาธิโรคาแล มักจิบหายแลตายวันนั้นแลก็ฝังวันนั้นแล ก็ฝังวันนั้นแล ตาย
ในวันเดือนเพ็งส่งสะกานในวันแรมค่ำ ๑ ก็บ่ควร ภัยก็มาบังเกิดในบ้านในเฮือนอันนั้นแล กล่าวจา
ห้องสังขยาอันควรแลแล บ่ควรก็แล้วเป็นห้องเท่านี้ก่อนแล ฯฯ
อันบ่ควรเอามาแปงไม้สีฟัน
ที่นี้จักกล่าวอันบ่ควรเอามาแปงไม้สีฟันนั้นมี
ไม้งิ้ว ๑
ไม้ขาม ๑
ไม้แพง ๑
ไม้ฝ้าย ๑
ไม้กุ่ม ๑
ไม้พ้าว ๑
ไม้อีฮูม ๑
ไม้ฝูงนี้บ่ควรเอาแล มักเป็นพยาธิโรคานั้นแล
อัน ๑ ผู้ใดได้สีฟันอ่วายหน้าไปวันออกมีอายุยืนแล อ่วายหน้าไปหนใต้มีข้าวของมั่งมูลแล
อ่วายหน้าไปทางวันตกมีกัลยากุมารีแล ผู้ใดหันหน้าไปหนเหนือบ่ดีมักเป็นพยาธิโรคาบ่มีแล
อัน ๑ ผิจักไปทางไกลใคร่ฮู้นิมิตอันฮ้ายอันดีดังนั้นให้ห่อข้าวเป็น ๓ ห่อ ข้าวเปลือก ห่อ ๑
ให้ใส่หมากถั่ว ห่อ ๑ ให้ใส่ถ่านไฟดำแล้วให้อธิษฐานเอาไปไว้ให้กากิน ครั้นว่ากากินจับห่อเข้าเปลือก
นั้นดีนักแล ครั้นว่ากาจับห่อหมากถั่วนั้นพอประมาณ ครั้นว่ากาจับห่อถ่านไฟนั้นบ่ดีแลฯฯ
๒๗) ประการ ๑ ครั้นว่าจักไปต่อสงครามนั้นให้ปั้นข้าว ๓ ปั้น ปั้น ๑ ให้ปั้นรูปราชสีห์ ปั้น ๑
ปั้นรูปช้าง ปั้น ๑ ปั้นรูปม้า แล้วอธิษฐานให้ไปไว้ให้กากิน ครั้นกากินจับรูปราชสีห์นั้นดีแก่ท่านแล ครั้นกา
กินรูปช้างรูปม้านั้นบ่ดี ครั้นท่านอาจารย์เจ้าก็สังขยาอันนี้ไว้เพื่อไว้ให้คนทั้งหลายได้กับตามอันจักกระทำมังคล
กรรมฝูงนั้นแล กรรมอันเป็นมังคละนั้นพลอยเอาอวมังคละนั้นพลอยเอาอวมังคละนั้นมาสูรก็บ่ดี กรรมอัน
เป็นอวมังคละนั้นพลอยเอาไชยยะมาสูรก็บ่ดี ครั้นกระทำผิดจากฮีตคองสันนั้นก็บ่เป็นเหตุให้จิบหายแล ครั้น
ตามฮีต คองสันนั้นก็วุฒิจำเริญแก่บ้านเมืองสืบๆ ไป ภายหน้าผู้มีพละก่อนเปรียบเทียบยังคัมภีร์เกยยะ
อันนี้ไว้เทิน กริยากล่าวจา ห้องโลกวถานาสังขยาอันย่อแคบก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ
๒๙) ไชยะตุวัง นิ ยายะทำนวายแห่งโบราณจารย์เจ้าทั้งหลายอันกฎหมายไว้ให้เห็นในใบลานด้วย
นิทานแห่งคนทั้งหลายก็เกิดมาใน ๗ วัน เราเพิงรู้ดังนี้เทิน
บุคคละหญิงชายผู้เกิดมาในวันอาทิตย์นั้น มักจุตติจากบุพพวิเทหาทิพย์ ได้มาเกิดในเมืองกะลิงกราช
แล เมืองราชคฤกหา ในชมพูทวีปนี้ ทัวระเทียวไปมาด้วยในวันอาทิตย์นั้นมันมานะ กล้าแข็ง ก็มีศาสตร์นั้นแล
ประโยชนะด้วยซี้นปลาแห้งเป็นอาหารแล เกิดมาพ้นท้องแม่ได้ ๖ ปี นั้นก็จิงมักได้เจ็บยังที่ตีนแลมือนั้นแล
107
